De markt

Lilith en Joris liepen door de markt. Als eerste ging Lilith naar de minder "gevaarlijke" waren: de kleding. Ze hoefde geen grote jurken te passen, alleen wat stof en naaigerei kopen.
Ze koos groene, rode, gele, zwarte en witte stoffen uit en dezelfde kleur draden. Een grote set naalden van verschillende maten nam ze ook.
Ehmm... Joris, waarmee betalen ze hier? Ik heb alleen dit, zei ze twijfelend. Ze haalde uit haar mantelzak een touwtje met gouden munten eraan.
Ondertussen keek ze rond of ze ergens een apotheker kon vinden.

In deze stad kan je met vanalles betalen, goud, ruilhandel, muntstukken, en voor dat naaigerij moet je ongeveer 2 muntstukken betalen. Wacht ik betaal het wel, kan jij nog even rondkijken.
Hij haalde zijn geldbuidel van zijn riem en haalde daar 2 zilveren muntjes uit en legde deze op de toonbank.
Ben je hier klaar? Dan kunnen we verder gaan!

Lilith keek Joris dankbaar aan.
Bedankt... ik wil nu naar de apotheker, iets stevigs vinden om stenen te pletten, zei ze vaag. Ze kon toch niet vertellen van de elvendiamant...
Ze liepen samen naar een apothekers stalletje. Lilith kreeg even last van twee jongetjes, die meteen verdwenen toen ze ze de punt van haar dolk tegen de voorhoofd legde. Ze koos rustig wat kommetjes uit, stenen voor het maken van poedertjes, wat lepels, en betaalde ervoor met een gouden munt.
Zullen we wat gaan drinken? stelde Lilith voor toen ze alles in haar mand had gelegd.

Ariadne liep sleepvoetend op de markt. Overal stonden mensen hun alledaagse spulletjes aan te bieden. Ariadne draaide met haar ogen. 'Je kan veel beter krijgen' mompelde ze.
In de verte zag ze 2 personen lopen. Ze kwamen haar bekend voor.

Ariadne versnelde haar pas. Toen ze wat dichter was kon ze duidelijk zien dat het de jonge vrouw en de man die ze in de herberg tegen kwam. Ariadne glimlachte. 'Hallo!' zei ze. Ariadne grijnsde nu breed. Toen ze hoorde dat ze iets gingen drinken. 'Ik stel voor dat ik mee ga?' Zonder op enig antwoord te wachten klemde ze haar armen in hun armen en trok leidde hen naar het eerste , beste cafeetje.

Lilith glimlachte, Ariadne trok ze mee naar het cafeetje. Dat beviel haar wel. Ondertussen keek ze naar Joris, die keek verbaasd. Tja, de tweede keer op een dag dat hij werd meegevoerd door een meisje. Het stond hem wel.
Wat gaan we drinken? zei Lilith. Ze ging zitten op een stoeltje en spreidde haar grote jurk regelmatig over de stoel.
Haar mandje zette ze in haar rok tussen haar voeten - minder kans dat hij werd gestolen.
En in deze drukke stad zou het beter voor haar zijn om simpelere kleding te dragen - broeken en hemden en laarzen. Wel een beetje stijl erin zetten.
Ze koos voor zichzelf een drankje dat in haar eigen land ook werd geserveerd - tijgerbeslikeur met sinaasappel.

Lyra liep uit het huis van de smid met een gloed nieuw zwaard dat hij had bewerkt met magie er was nu een een klein kracht veld van lucht om het lemet heen.
Ze keek uit over de markt en zag daar 3 bekende staan ze liep eerst naar een kraampje dat t-shirts verkocht met dieren prints.
Lyra koos er twee uit éen zwarte met een wolf er op en de andere was ook zwart maar dan met een een draak er op. Ze stopte ze in haar rugzak en liep naar het drietal dat iets was gaan drinken in een café Lyra liep met een glimlach naar ze toe en zei 'hey kan ik er bij komen zitten?'

Tuurlijk, kom er maar bij, zei Lilith rustig.
Ze betaalde voor haar likeur en dronk er wat van.
Iemand nog iets interessants te vertellen? vroeg ze.
En kan iemand me nou zeggen wat voor stad dit is en welk land en... nou ja, alles!
Ze klemde haar mandje tussen haar voeten.

Joris schraapte zijn keel.
Nou, je bnet op het eiland Cabalist, een groot eiland met verschillende natuurgebieden. We liggen ten westen van Alagaesia. Hij nam een slokje van zijn Rumbonen likeur en ging weer verder.
Op het eiland word vooral gehandelt in goederen en het staat bekend om zijn diepe dallen, ook komen hier de beste zwaardvechters, boogschutters vandaan.

Erg interessant. Heel interessant. Doen ze hier ook aan magie? vroeg Lilith.
Ze schoof met haar blote voet en kwam tegen iemand aan - waarschijnlijk Joris, tenzij de anderen ook mannen waren...
Ondertussen dacht ze na. Ze moest hier nodig bondgenoten zoeken, vooral mannen - voor haar gevoel was het hier niet veilig om als vrouw zichzelf te verdedigen. En mannen als bondgenoten krijgen, begon vooral bij deze ene Joris.
Lilith leunde een klein stuk naar voren, waardoor haar decolleté zichtbaar was voor Joris, maar niet voor de rest. Haar gezicht steunde ze zachtjes in haar rechterhand en met haar linker trok ze haar rok een stukje omhoog - een klein, bijna onopvallend stukje maar - maar een ervaren krijger die Joris beweerde te zijn zou het zeker merken.

Joris negeerde de poging van Lilith om te... verleiden? Hij wist wat ze dacht, net zo als die andere meiden uit zijn dorp, alleen informatie hebben en dan er vandoor gaan.
Tuurlijk word hier aan magie gedaan, overal word aan magie gedaan, alleen zijn de magiers hier niet zo sterk.
Hij keek Lilit in haar ogen aan, dat was de beste manier om iets te weten te komen over iemand. Wat is ze van plan, vroeg hij zichzelf af.
Anders wijs ik je de kaart even, die is hier verderop. Lilith knikte en volgde hem na Lyra en Ariadne wijs hebben gemaakt dat ze terug kwamen. Toen ze een klein steegje in kwamen trok hij haar tegen de muur zodat ze geen enkel wapen kon gebruiken en of haar handen en magie.
Wat waren dat voor pogingen Lilith, als dat je echte naam is, je moet weten dat ik niet als elke man ben en iedere kans pak om een vrouw een beurt te geven, je bent gewaarschuwd, waag het niet je krachten te meten met mij. Want jou krachten zijn niets vergeleken die met mij. Al mag ik zeggen dat je nog best jong en charmant overkomt, voor een heks, je hebt geen geheimen voor mij Ragwitch.
Lilith ademde benauwd, hij wist dat ze geschokken was door de aanval.
Leuke naam trouwens, Lilith, ookwel de naam van een vrouw van satan. Als je hier bent om kwaad te doen dan ben je hier verkeerd, voordat je maar iets hebt gedaan zal ik een zwaard door je hart hebben gestoken.
Hij liet haar los.

Lilith schrok van de brutaliteit van Joris. Eerst hield ze zich de hulpeloze vrouw, maar toen hij haar naam noemde verdween haar "masker". Ze strekte een hand en duwde Joris weg met kracht die een normale vrouw nooit zou kunnen hebben. Joris vloog tegen de muur van een huis aan de overkant van de straat en bleef haken aan een spijker.
Jij denkt zo groots te zijn, even dreigen met een zwaard. Maar je vergeet een ding! Ik heb geen hart! Ik ben onsterfelijk! Ik ben the Ragwitch, koningin van DE WERELD!! riep ze. Haar zwarte haren verzamelden zich in dunne slierten en begonnen te sissen als slangen. Ze kakelde boosaardig, gestoord.
Haar witte jurk werd zwart en even waren de hechtingen zichtbaar op haar gezicht, waar vroeger lappen zaten.
Ik had je wijzer ingeschat, sterveling. Ik was gekomen omdat ik geen ander keus had. Ik wilde een normale vrouw zijn, geen vlieg was ik van plan kwaad te doen! Maar jij brengt me op goede ideeën. Ik zal je rijkelijk belonen! Jij zult gillen als ik je in de vlammen gooi van deze stad! Misschien wilde ik je wel laten gaan, misschien wilde ik in vrede leven. zei Lilith.
Ze spuugde op de grond. Daar verscheen meteen een klein gaatje.
Maar jullie mannen zijn allemaal hetzelfde. Wanneer een vrouw zich naar jullie wendt, denken jullie maar aan een ding! Je denkt wel zo geweldig anders te zijn. Pindakaas! "Grote strijder" of nietige boer, je blijft een man! vervolgde ze, luid en helder.
Het zou zo makkelijk zijn deze sterveling gewoon nu te slachten en er klaar mee zijn... dacht Lilith. En inderdaad, op haar verlengde scherpe nagels verscheen groen kwaadaardig vuur.
Ineens zag ze haar gezicht in een raam naast Joris. Ze zag alle hechtingen, de kraaloogjes, zwarte slangen... ze gilde en viel op de grond. Ze probeerde zich te kalmeren en toen ze haar gezicht weer menselijk voelde worden, draaide ze zich wild naar Joris.
Dat was geen angst, en geen verdriet. zei ze.
Ze liep naar Joris toe en raakte zijn keel aan met een nagel. Ze maakte een trekkende beweging en trok iets roods uit zijn keel. Ze maakte van de rode sliert een balletje en hield hem op haar vingers. De sliert veranderde in een piepkleine Jorisje die iets in een mooie, lage stem zei. Lilith pakte de Joris bij zijn nekvel en gooide hem in een flesje dat aan haar gordel hing. De Joris probeerde zich eruit te slaan, maar Lilith zette een dikke rol stof in de nek van het flesje en legde het flesje weer in haar gordel.
Hierbij verklaar ik jou, Joris of Magic, tot Stomme. Jij zult tegen vanavond weer kunnen praten. Dit is jouw straf voor mij aan te raken! zei Lilith kil.
Ze kakelde, gestoorde glans in haar ogen, wilde net weglopen met haar mandje toen ze tegen een muur aan liep, midden op straat viel en daar bleef liggen. The Ragwitch was voor het eerst in haar bestaan flauwgevallen.

Lyra vond het wel lang duren dus stond ze op en liep in de richting waar ze Joris en Lilith had zien lopen ze vertrouwde het helemaal niet, zeker niet nadat ze Lilith in haar ouders tuin was tegen gekomen haar moeder had laten weten dat ze de elven diamanten had weg gegeven aan een meisje omdat die haar had genezen
Dat was heel erg verdacht want haar moeder zou die nooit of te nimmer zomaar weg geven aan iemand. Omdat het een familie erfstuk was geweest.
Opeens zag ze Lilith op de grond liggen bewusteloos voor zo ver Lyra kon zien, ze zag dat er aan een flesje van de gordel een klein flesje hing waar ze Joris zijn stem in hoorde zitten, ze keek geschokt naar het flesje wat had Lilith of wie ze ook was gedaan met hem?
Lyra pakte voorzichtig het flesje uit de gordel van Lilth en liep en stukje bij haar vandaan.

(en lilit mijn moeder kan me best hebben vertelt dat jij die diamanten heb >.>)

Ariadne ging samen met Lyra mee naar buiten. Lilith lag bewusteloos en Lyra hurkte , nam een flesje tevoorsschijn en keek er aandachtig naar. Ariadne concentreerde zich op het flesje , er zat een kleine Joris in. 'Dat is magie!' hakkelde Ariadne 'Magie van Satan. We moeten zo snel mogelijk Joris zoeken!

Ariadne greep het flesje uit Lyra's handen en bekeek het met haar diepe bruine ogen. De kleine Joris wees naar een klein , donker steegje. 'Daarheen' gilde Ariadne. Ze versnelde haar pas en zag ze Joris staan. Hij was lijkbleek en sprak wartaal.

Joris vloekte tegen zichzelf, hij had haar te gemakkelijk haar gang laten gaan. Hij beukte tegen het flesje.
Ik haat heksen, ze zijn sinds 200 jaar nog niks verandert. Ze noemt zichzelf de koningin van de wereld, als ik groter was zou ik voor haar voeten spugen, helaas ben ik dankzei haar niet zo groot.
Hij zuchte en trok zijn zwaard. Het glansde in het licht van de zon die door het glas scheen.
Ik moet toch Rhunon bedanken voor dit zwaard, hij komt me altijd goed van pas. IK zal straks even een bezoekje aan haar brengen., zei hij meer tegen zichzelf dan tegen iemand anders. Hij oefende zijn zwaard beweging en sloeg toen tegen het glas. Het glas brak en hij was weer vrij. Door de bevrijding uit het glas was hij weer groot.
Hij zag Lyra verbasst kijken.
Lilith is een heks, Lyra, ik zal maar uit de buurt blijven als ik jouw was. Hij boog zich over de Ragwitch heen en begon in de oude taal te praten.
Ik vervloek je Ragwitch, je zal nooit liefde of vriendschap kennen en overal waar je komt zal men je proberen te doden, dat zal niet lukken, totdat ik een manier weet hoe ik je moet doden. Ga nooit de strijd aan met een elf Ragwitch, ga nooit de strijd aan met een elf. Hij stond weer op en knikte naar Lyra als teken van vaarwel en rende toen op elfen snelheid de stad uit.

OCC: mensen? Ik heb Joris helemaal niet in een fles gestopt. Alleen zijn stem xD graag de posts wijzigen. En Nico, "je moeder" had de diamanten aan mij gegeven omdat ik haar genezen had. En je wist helemaal niet dat ze weg waren

Toen Lilith wakker werd had het geregend. Ze voelde zich misselijk en had het koud. Joris de Stomme was weg. Hopelijk had hij al zijn stem terug.
Haar flesje hing nog steeds aan haar gordel - gelukkig had ze een duplicaat gemaakt. Ze keek erin - hij was leeg, dus Joris kon weer praten. Ze zette haar handen tegen haar hoofd. Ze voelde zich vervloekt, een elvenvloek. Joris had waarschijnlijk iets proberen te doen, maar het was hem niet gelukt. Ze hoorde zijn stem: "Ga nooit de strijd aan met een elf, Ragwitch". Maar het deed haar niks. En ze wilde eens testen of zijn vloek misschien toch werkte.
En al die tijd was ik pure liefigheid tegen hem en zijn vriendinnetjes geweest, mompelde ze in zichzelf.
Lilith pakte haar mandje op en liep naar een oude vrouw toe, die buiten haar huis naar haar zat te kijken.
Excuseert u mij, madame, maar kunt u mij misschien helpen? Ik ben neergeslagen op een zwak moment door een man en voel me afschuwelijk. Mag ik misschien iets drinken? vroeg ze beleefd.
De vrouw keek goed naar haar, glimlachte en knikte. Ze ging haar huis in en bracht even later een glas wijn naar buiten.
Drink maar, meisje, een sterke glas wijn kan alles klaar maken, zei de vrouw.
Dankbaar dronk Lilith de wijn. Ze bedankte de vrouw en liep rustig weg.
Dus Joris kon haar niet vervloeken. Die domme sterveling ook, denken dat hij haar iets kon aan doen!
Maar Lilith zette zulke gedachten uit haar hoofd. Ze genoot van haar menselijke lichaam, ze wilde geen lappenpop meer zijn. Ze moest, moest, moest beleefd en goed zijn.
Om nog een keer de vloek te testen klopte Lilith aan bij een kleermaker.
Neemt u mij niet kwalijk, meneer. Ik ben op straat neergeslagen door een man. Het heeft geregend en mijn jurk is nat. Mag ik deze verruilen voor een ander? Hij is in geweldige staat en is vanbinnen net zo mooi als vanbuiten, zei ze.
De kleermaker zette zijn pince-nez recht op zijn neus, knikte en leidde Lilith naar binnen.
Lilith koos een zwarte, lange, grote jurk van leer en zijde met veel zakken binnen de rok en trok hem in een bedekt hoekje aan. Uit haar rode jurk haalde ze alle spullen, legde ze in haar mandje en gaf de jurk aan de kleermaker.
Dank u vriendelijk, heer, zei Lilith beleefd toen ze wegging.
Een moment, jongedame, zei de oude kleermaker opeens.
Lilith draaide zich om.
Zijn de geruchten waar? Bent u een tovenares? vroeg de man.
Lilith schrok. Ze dacht even na en antwoordde toen:
Ik ben een tovenares. Vroeger was ik wreed, en gestoord van mijn wreedheid. Maar nu niet meer. Ik wil niet meer worden zoals ik vroeger was.
Met die woorden liep ze terug naar de herberg. Ze zou haar spullen pakken en vertrekken naar het bos om haar magie volledig te herstellen.

Lilith en Lyssa liepen de markt op. Lilith zwaaide vriendelijk naar iedereen die ze kende.
Nu ga ik de aandacht van alle mensen winnen, Lyssa, fluisterde ze.
Voor iemand het merkte veranderde ze haar aantrekkelijke zwart/witte kleren in kleurige zigeunerkleren. Rokken in de hand rende ze naar het kleine podiumpje midden op de marktplein. Meteen sloten een paar zigeuners met hun muziekinstrumenten zich bij haar aan. Ze legde hen uit wat ze moesten spelen en maakte zich klaar om te zingen.
De zigeuners begonnen te spelen. Enkele mensen keken om. Maar daar was Lilith niet tevreden mee. Ze begon te zingen.
Why do you look so familiar?
I could swear that I have seen your face before
I think I'd like that you seem sincere
I think I'd like to get to know you a little bit more

I think there's something more...
Life's worth living for!
De helft van de markt keek naar haar, betoverd door haar stem. Meer honing! dacht Lilith wanhopig, en ging verder met haar lied:
Who knows what would happen?
Do what you do, just keep on laughing
One thing's true, there's always a brand new day
I'm gonna live today like it's my last day...
De hele markt keek naar haar. Lilith maakte haar lied af en boog.
Beste mensen, ik ben hier gekomen niet om op te treden, maar om een waarschuwing over te brengen. Spijtig wil Lunus, de heer van de Maan, met zijn Nachtelven deze mooie stad aanvallen. We moeten ons voorbereiden op een groot gevecht! riep ze.
Ineens keek iedereen niet meer zo blij en bezorgd, paniekerig, bang.

Okami keek op. Ze had wat vreemds gehoort, toen ze niemand zaag ging ze weer verder met haar kruiden zoeken. Ze liep langs verschillende kraampjes. Ze had Lilith en de andere nog niet opgemertk, terwijl ze wel dicht bijstond.

Avaris verscheen achtereen iwnkel met een zachte plop en keek om zich heen. Voorzichtig liep hij naar voren en hoorde Lilits gerustellende stem over het plein gallen.
Hij zuchte en liep het plein rond. Toen hij Okami zag staan liep hij snel naar haar toe.
'He Okami, heb je Ariadne gezien? Ik zoek haar?'

Enkele ongelovige mensen schreeuwden dingen naar haar, zoals een oude man: "Wie denk je wel niet te zijn?!". Lilith tuitte haar lippen en begon weer te zingen:
I've been dreaming for so long,
To find a meaning
To understand.
The secret of life,
Why am I here
To try again?

Will I always,
Will you always
See the truth
When it stares you in the face?
Will I ever
Will I never free myself
By breaking these chains?

I'd give my heart, I'd give my soul.
I'd turn it back, it's my fault.
Your destiny is forlorn,
Have to live till it's undone.
I'd give my heart, I'd give my soul.
I'd turn it back
And then at last
I'll be on my way.

I've been living for so long,
Many seasons have passed me by.
I've seen kingdoms through ages
Rise and fall,
I've seen it all.

I've seen the horror,
I've seen the wonders
Happening just in front of my eyes.
Will I ever
Will I never free myself by making it right?

I'd give my heart, I'd give my soul
I'd turn it back, it's my fault
Your destiny is forlorn
Have to live till it's undone
I'd give my heart, I'd give my soul
I'd turn it back, then at last
I'll be on my way

Mirran
Our dream ended long ago.
All our stories
And all our glory
I held so dear.
We won't be together for ever and ever,
No more tears.
I'll always be here
Until the end...

Mirran!
No more tears...

I'd give my heart, I'd give my soul
I'd turn it back, it's my fault
Your destiny is forlorn
Have to live till it's undone
I'd give my heart, I'd give my soul
I'd turn it back then at last
I'll be on my way...
Ze ging weer recht staan. De oudere mensen keken haar met angst aan. De nog oudere mannen en vrouwen vielen op hun knieën. En de jongere lui... nou, die snapten het wel.
Gaan we ons voorbereiden op het gevecht? vroeg Lilith stil.

Wachtend op het antwoord van Okami luisterde hij naar het lied van Lilith. Hij rolde met zijn ogen. Waarom kon ze het niet gewoon zeggen? Goden doen altijd zo moeilijk. Maar eigenlijk ammuseerde ze hem wel.
'Alle mannen die willen vechten gaan naar de ijzersmid, ook alle vrouwen die willen vechten. Als je jonger bent dan 16 is deelname uitgesloten', riep hij rond.
De mensen keken zwijgend hem aan maar splitsten zich toen.

Lilith glimlachte breed naar Avaris. Ze had hem nog kort geleden gesproken, maar ze miste hem al, zijn lange brede gestalte, knappe gezicht en lange haren. Ze sprong van haar podium en rende naar hem toe, onderweg haar kleren met een spreuk veranderend in haar favoriete paarse gewaad met bloemen.
Avaris! riep ze, en sprong hem om de hals.
Alleen om hem meteen los te laten als ze merkte wat ze deed.
Ehm. Heb je de elven al gewaarschuwd? vroeg ze, hevig blozend.

'Ja', ze komen morgenavond aan', zei hij ook blozend. Hij keek haarin haar ogen aan.
'Heb je goddelijke bloem al gewaarschuwd? In je oase?'
Lilith schudde nee, haar zwarte haren meeschuddend.
'Kom dan gaan we naar je oase toe'.

Lilith schudde weer nee.
Ik heb andere elven in het woud gewaarschuwd, zij zeggen het aan de koningin, zei ze.
Toen dacht ze na.
Maar het waren wel feeksen. Laten we voor het geval dat toch even gaan, zei ze toen.
Ze keek even rond. Lyssa stond te praten met enkele mensen, en alles te regelen. Ze knikte naar haar, in teken dat ze binnenkort terug was, en liep weg met Avaris.
In de straten was het al druk. Lilith greep naar Avaris' hand, ze was bang hem kwijt te raken, zeker nu met het gevaar van Lunus.
En eindelijk waren ze buiten de stad, buiten de drukte.
Rennen? stelde Lilith voor.
Ze greep haar rok in haar hand en rende, sneller dan een vrouw ooit eerder gekund had, over de velden.